ตะเกียบ
ภาษาไทย
แก้ไข
.jpg)
รากศัพท์
แก้ไขเป็นไปได้ว่ามาจากภาษาเขมร តង្កៀប (ตงฺเกียบ, “คีม; แหนบ”)[1] หรือภาษามอญ သ္ကေပ် (สฺเกป์)[1] หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ tkyap; เทียบภาษาเขมร ថ្កៀប (ถฺเกียบ) อีกคำหนึ่ง, ภาษาลาว ຕະຂຽບ (ตะขย̂บ), ภาษาไทลื้อ ᦑᦰᦵᦆᧇ (ทะเฅบ), ภาษาไหล tiep
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ตะ-เกียบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-gìiap |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-kiap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.kia̯p̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขตะเกียบ
- เครื่องใช้สำหรับคีบอาหารทำด้วยไม้หรืองาเป็นต้นเป็นคู่ ๆ
- ชื่อเสาสั้นคู่หนึ่งที่ฝังลงดินสำหรับขนาบเสากลางซึ่งอยู่เหนือพื้นดินอย่างเสาดอกไม้พุ่ม เสาหงส์ เสาโคม เสาธง ให้ตั้งตรง มีสลัก 2 อัน เมื่อถอดสลักอันหนึ่งออกแล้วโน้มเสากลางลงมาได้
- โดยปริยายใช้เรียกของที่เป็นคู่สำหรับคีบ
- ตะเกียบรถจักรยาน
- ครีบคู่ที่อยู่ตรงอกปลา, ขาม้า ก็เรียก
- เรียกขาคนที่ลีบเล็กว่า ขาตะเกียบ
- ส่วนล่างของกระดูกเชิงกรานที่แตะพื้นในเวลานั่ง
- กระดูกอ่อน 2 อันที่ก้นของสัตว์ปีก
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขเครื่องใช้สำหรับคีบอาหารทำด้วยไม้หรืองาเป็นต้นเป็นคู่ ๆ