ดูเพิ่ม: ค.บ., คบ, คับ, และ คืบ

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC hep)[1]; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຄີບ (คีบ), คำเมือง ᨣᩦ᩠ᨷ (คี‍บ), เขิน ᨣᩦ᩠ᨷ (คี‍บ), ไทลื้อ ᦅᦲᧇ (คีบ), ไทใหญ่ ၵိပ်ႈ (กิ้ป) , จ้วงแบบจั่วเจียง kip (คีบ)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

คีบ (คำอาการนาม การคีบ)

  1. หนีบให้อยู่ด้วยปลายง่าม เช่น ของคีมหรือปลายไม้ 2 อัน
    ใช้ตะเกียบคีบของกิน

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Pittayaporn, P. (2014). Layers of Chinese loanwords in proto-southwestern Tai as evidence for the dating of the spread of southwestern Tai. Manusya J Humanit, 20, 47-68.