ธง
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขไม่ทราบแน่ชัด แต่การสะกดด้วย ธ นั้นปนเปื้อนมาจากภาษาบาลี ธช (ซึ่งเป็นรากของภาษาไทย ธชะ, ธัช); เทียบภาษาลาว ທຸງ (ทุง), ภาษาคำเมือง ᨴᩩᨦ (ทุง), ภาษาเขิน ᨴᩩᨦ (ทุง), ภาษาไทลื้อ ᦑᦳᧂ (ทุง), ภาษาไทใหญ่ တုင်း (ตุ๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥖᥧᥒᥰ (ตู๊ง), ภาษาเขมร ទង់ (ทง̍)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ทง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tong |
| ราชบัณฑิตยสภา | thong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰoŋ˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ธงก์ | |
คำนาม
แก้ไขธง
- ผืนผ้ารูปสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยม โดยมากเป็นสีและบางอย่างมีลวดลายเป็นรูปต่าง ๆ ที่ทำด้วยกระดาษและสิ่งอื่น ๆ ก็มี สำหรับใช้เป็นเครื่องหมาย อาณัติสัญญาณ หรือเครื่องตกแต่ง (คำลักษณนาม ผืน)
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ธง
- ข้อความที่อธิบายนำไว้เป็นตัวอย่าง, ประเด็นหลัก
- (เลิกใช้) คันเบ็ดที่ปักประจำล่อปลา
ลูกคำ
แก้ไข- ชายธง
- ธงกระบี่ธุช
- ธงครุฑพ่าห์
- ธงจระเข้
- ธงฉาน
- ธงชัย
- ธงชัยพระครุฑพ่าห์
- ธงชัยพระครุฑพ่าห์น้อย
- ธงชัยพระครุฑพ่าห์ใหญ่
- ธงชัยราชกระบี่ธุช
- ธงชัยราชกระบี่ธุชน้อย
- ธงชัยราชกระบี่ธุชใหญ่
- ธงชัยราชกระบี่ยุทธ
- ธงชาติ
- ธงชาติไทย
- ธงชาย
- ธงตะขาบ
- ธงไตรรงค์
- ธงทิว
- ธงเทียว
- ธงนำริ้ว
- ธงบรมราชวงศ์น้อย
- ธงบรมราชวงศ์ใหญ่
- ธงพระครุฑพ่าห์
- ธงมหาราชน้อย
- ธงมหาราชใหญ่
- ธงเยาวราชน้อย
- ธงเยาวราชใหญ่
- ธงราชินีน้อย
- ธงราชินีใหญ่
- ธงสามชาย
- ธงสามเหลี่ยม
- ธงหางแซงแซว
- นายธง
- ฟันธง
- เรือธง
- เสาธง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขผืนผ้าที่เป็นเครื่องหมาย
|
คำวิสามานยนาม
แก้ไขธง
- ชื่อดาวหมู่หนึ่ง
- โน่นดาวธงตรงหน้าอาชาไนย— พระอภัยมณี
คำกริยา
แก้ไขธง
- (เลิกใช้) ปักคันเบ็ดประจำเพื่อล่อปลา