ม่ง

ดูเพิ่ม: มง, มั่ง, มั้ง, มิ่ง, มึง, มุง, มุ่ง, มุ้ง, และ มฺืง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ม่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mông
	ราชบัณฑิตยสภา	mong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/moŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

ม่ง

1. ชื่อหนึ่งของปลาทะเลในกลุ่มปลาหางแข็ง หางกิ่ว หรือสีกุน โดยเฉพาะที่มีขนาดกลางหรือขนาดใหญ่ในวงศ์ Carangidae มีลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย หน้าครีบก้นมีหนามแข็ง 2 อันพับได้ คอดหางแคบ เกล็ดบนเส้นข้างตัวใหญ่เป็นเหลี่ยมแข็งโดยเฉพาะที่บริเวณคอดหาง ไม่มีสีฉูดฉาด อยู่รวมกันเป็นฝูง เช่น ชนิด Caranx sexfasciatus, C. melampygus, C. ignobilis, Carangoides gymnostethoides, C. fulvoguttatus และ Alectis ciliaris ปลาเหล่านี้บางชนิดอาจโตยาวได้ถึง 1.4 เมตร, กะมง หรือ กะม่ง ก็เรียก

รากศัพท์ 2

แผลงมาจาก มุ่ง

คำกริยา

ม่ง (คำอาการนาม การม่ง)

1. (ร้อยกรอง) มุ่ง