ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เรียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงriian
ราชบัณฑิตยสภาrian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ria̯n˧/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า រេន៑ (เรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ រ្យ្យន៑ (รฺยฺยนฺ), រ្យ្យណ៑ (รฺยฺยณฺ), រ្យ្យាន៑ (รฺยฺยานฺ), រ្យាន៑ (รฺยานฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຮຽນ (ฮย̂น), ภาษาอีสาน เฮียน, ภาษาคำเมือง ᩁ᩠ᨿᩁ (รยร), ภาษาเขิน ᩁ᩠ᨿᩁ (รยร), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧃ (เฮน), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၼ်း (เห๊น), ภาษาเขมร រៀន (เรียน)

คำกริยา

แก้ไข

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. เข้ารับความรู้จากผู้สอน, รับการฝึกฝนอบรมเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ
    เรียนหนังสือ
    เรียนวิชาความรู้
  2. ฝึกให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ
    เขาเรียนแก้พัดลมด้วยตนเอง

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. บอก, แจ้ง, (มักใช้แก่ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงกว่าหรือเสมอกัน)
    จึงเรียนมาเพื่อทราบ
    จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
    เรียนผู้อำนวยการว่ามีคนขอพบ
  2. คำขึ้นต้นจดหมายหรือที่ใช้ในการจ่าหน้าซองในหนังสือราชการที่เขียนถึงบุคคลทั่วไป หรือจดหมายส่วนตัวที่บุคคลธรรมดาเขียนถึงกันเพื่อแสดงความ]นับถือ

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข