ฝึก
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), ภาษาคำเมือง ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) หรือ ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิก), ภาษาเขิน ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), ภาษาจ้วง faek, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pwk (ผึก "ฝึกซ้อม")
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ฝึก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fʉ̀k |
| ราชบัณฑิตยสภา | fuek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɯk̚˨˩/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำกริยาแก้ไข
ฝึก (คำอาการนาม การฝึก)
- ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ
- ฝึกทหาร
- ฝึกกายบริหาร
- ฝึกงาน
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
ทำบ่อย ๆ เพื่อให้ชำนาญ
|