ฝึก
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), คำเมือง ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) หรือ ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิก), เขิน ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก), ไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ไทใต้คง ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), จ้วง faek, จ้วงแบบจั่วเจียง pwk (ผึก "ฝึกซ้อม")
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ฝึก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fʉ̀k |
| ราชบัณฑิตยสภา | fuek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɯk̚˨˩/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำกริยา
แก้ไขฝึก (คำอาการนาม การฝึก)
- ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ
- ฝึกทหาร
- ฝึกกายบริหาร
- ฝึกงาน
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขคำเกี่ยวข้อง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขทำบ่อย ๆ เพื่อให้ชำนาญ
|