ᥜᥫᥐᥱ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝึก, ภาษาลาว ຝຶກ (ฝึก) หรือ ເຝິກ (เฝิก), ภาษาคำเมือง ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก) หรือ ᨺᩮᩥ᩠ᨠ (เฝิก), ภาษาเขิน ᨺᩧ᩠ᨠ (ฝึก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅ (เฝีก), ภาษาไทใหญ่ ၽိုၵ်း (ผึ๊ก) หรือ ၾိုၵ်း (ฝึ๊ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์), ภาษาจ้วง faek

คำกริยา

ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก) (อักขรวิธีเก่า ᥜᥫᥐ̌)

1. (สกรรม) เรียน, เรียนรู้

   ᥜᥫᥐᥱᥙᥦᥒᥱᥕᥣᥱ

   เฝ่อ̂กแป่งย่า

   เรียนรู้ทักษะ

   ᥐᥣᥜᥫᥐᥱ

   กาเฝ่อ̂ก

   ค่าเรียน

2. (ใช้ไม่บ่อย) ฝึก, ฝึกหัด

คำพ้องความ

ฝึกหัด

ᥘᥦᥢᥱ (แล่น)

คำประสม

เรียน

ᥑᥨᥒᥳᥜᥫᥐᥱ (โฃ๎งเฝ่อ̂ก) ᥜᥫᥐᥱᥘᥤᥞᥥᥢᥰᥒᥣᥛᥰ (เฝ่อ̂กลีเห๊นง๊าม)

ᥜᥫᥐᥱᥘᥤᥞᥥᥢᥰᥘᥣᥭᥰ (เฝ่อ̂กลีเห๊นล๊าย)

การใช้

ระวังสับสนกับ "ฝึก" ในภาษาไทย ซึ่งมีรากศัพท์เดียวกัน ให้ใช้ ᥘᥦᥢᥱ (แล่น) แทนเมื่อหมายถึง "ฝึกหัด"

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เฝือก, ภาษาลาว ເຝືອກ (เฝือก), ภาษาคำเมือง ᨺᩮᩬᩥᨠ (เฝอิก), ภาษาเขิน ᨺᩮᩨ᩠ᨠ (เฝืก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦚᦲᧅᧈ (เฝี่ก), ภาษาไทใหญ่ ၽိူၵ်ႇ (เผิ่ก) หรือ ၾိူၵ်ႇ (เฝิ่ก), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜀𑜫 (ผึก์)

คำนาม

ᥜᥫᥐᥱ (เฝ่อ̂ก) (อักขรวิธีเก่า ᥜᥫᥐ̌)

1. เฝือก (ซี่ไม้ไผ่สำหรับจับปลา), ที่กั้นทำจากไม้ไผ่