ฝึกปรือ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ฝึก-ปฺรือ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	fʉ̀k-bprʉʉ
	ราชบัณฑิตยสภา	fuek-prue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/fɯk̚˨˩.prɯː˧/^{(สัมผัส)}

ฝึกปรือ (คำอาการนาม การฝึกปรือ)

ฝึกหรือหัด จน เป็นหรือเชี่ยวชาญ, หัดทำหรือหัดให้ทำจนดี
นักกีฬาได้ฝึกปรือฝีมือและแลกเปลี่ยนประสบการณ์