ซาก

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ทราก (เลิกใช้)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซาก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sâak
	ราชบัณฑิตยสภา	sak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saːk̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ซาก, ลาว ຊາກ (ซาก), คำเมือง ᨪᩣ᩠ᨠ (ซาก), เขิน ᨪᩣ᩠ᨠ (ซาก), ไทลื้อ ᦌᦱᧅ (ซาก), ไทใหญ่ သၢၵ်ႈ (ส้าก), ไทใต้คง ᥔᥣᥐ (สาก)

คำนาม

ซาก

1. ร่างของคนหรือสัตว์ที่ตายจนโทรมเหลือแต่เค้า
2. สิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพังแล้วเหลือแต่เค้า

รากศัพท์ 2

คำนาม

ซาก

1. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Erythrophleum succirubrum Gagnep. และชนิด E. teysmannii Craib ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ เนื้อแข็งและหนัก ใช้เผาถ่านได้ดี ทุกส่วนมีพิษกินตาย ชนิดแรกใบเกลี้ยง ชนิดหลังใบมีขน, อีสานเรียก ซาด หรือ พันซาด