ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต नाम (นาม, ชื่อ) หรือภาษาบาลี นาม (ชื่อ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
นาม[เสียงสมาส]
นาม-มะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnaamnaam-má-
ราชบัณฑิตยสภาnamnam-ma-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/naːm˧/(สัมผัส)/naːm˧.ma˦˥./

คำนาม

แก้ไข

นาม

  1. (ทางการ, ราชาศัพท์) ชื่อ
  2. คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ
  3. (ปรัชญา, ศาสนา) สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป

คำประสม

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ภาษาบาลี

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต नामन् (นามนฺ); เหมือนกับ นมฺ +‎ ; ร่วมเชื้อสายกับปรากฤตแบบมหาราษฏร์ 𑀡𑀸𑀫 (ณาม)

คำนาม

แก้ไข

นาม ก.

  1. ชื่อ
  2. คำนาม
  3. ความน้อมไปในอารมณ์ทั้ง 6

การผันรูป

แก้ไข