ดูเพิ่ม: , ข., ขี่, ขู, และ ขู่

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ, จากจีนเก่า (OC *hliʔ, *hri); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ลาว ຂີ້ (ขี้), ไทลื้อ ᦃᦲᧉ (ฃี้), ไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), ไทใต้คง ᥑᥤᥲ (ฃี้), ไทดำ ꪄꪲ꫁ (ฃิ้), อาหม 𑜁𑜣 (ขี), จ้วง haex, แสก ไกฺ, จ้วงแบบจั่วเจียง kij (ขี้)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ขี้

  1. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ
  2. สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่
    ขี้ไคล
    ขี้รังแค
    ขี้หู
    ขี้ตา
  3. โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ
    ขี้ตะกั่ว
  4. เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น
    ขี้กบ
    ขี้เลื่อย

ลูกคำ

แก้ไข

คำอนุภาค

แก้ไข

คำพ้องความ

แก้ไข

ภาษาญ้อ

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ขี้

  1. ขี้