ดูเพิ่ม: , ข., ขี่, ขี้, และ ขู

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขู่, ภาษาลาว ຂູ່ (ขู่), ภาษาคำเมือง ᨡᩪ᩵ (ขู่), ภาษาเขิน ᨡᩪ᩵ (ขู่)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ขู่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkùu
ราชบัณฑิตยสภาkhu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰuː˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แก้ไข

ขู่ (คำอาการนาม การขู่)

  1. (สกรรม) แสดงอาการให้อีกฝ่ายเกรงกลัว
    พ่อแม่ขู่เด็กว่าถ้าไม่หยุดร้องไห้ตุ๊กแกจะมากินตับ
    งูตัวใหญ่ขู่ฟ่อ ๆ อยู่หลังบ้าน

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ขู่ (คำอาการนาม ก๋ารขู่ หรือ ก๋านขู่)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩪ᩵ (ขู่)