ขี้แตกขี้แตน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คี่-แตก-คี่-แตน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi-dtɛ̀ɛk-kîi-dtɛɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	khi-taek-khi-taen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰiː˥˩.tɛːk̚˨˩.kʰiː˥˩.tɛːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ขี้แตกขี้แตน (คำอาการนาม การขี้แตกขี้แตน)

1. กลัวมากหรือตกใจมาก

   พอได้ยินเสียงระเบิดต่างก็วิ่งหนีกันขี้แตกขี้แตน

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.