ดูเพิ่ม: ขี้ผึ้ง

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์คี่-ผง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkîi-pǒng
ราชบัณฑิตยสภาkhi-phong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰiː˥˩.pʰoŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ขี้ผง

  1. เศษสิ่งของเล็ก ๆ หรือละเอียดที่เหลือหรือร่วงจากวัสดุต่าง ๆ
  2. (สำนวน, ภาษาปาก, อวพจน์) โดยปริยายหมายความว่าเล็กน้อย, ไม่สำคัญ
    จ่ายเงินแค่นี้เรื่องขี้ผง

คำพ้องความ แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข

  • ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 198.
  • ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.