ขี้เหนียว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ขี้ +‎ เหนียว

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คี่-เหฺนียว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi-nǐao
	ราชบัณฑิตยสภา	khi-niao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰiː˥˩.nia̯w˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

ขี้เหนียว (คำอาการนาม การขี้เหนียว หรือ ความขี้เหนียว)

1. (อกรรม) ตระหนี่

   เขาขี้เหนียวจริง ๆ ไม่ยอมซื้อของให้ใครง่าย ๆ หรอก

คำพ้องความ

:

• ขี้ตืด
• ตระหนี่ถี่เหนียว

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.