ดูเพิ่ม: แส

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แซ่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsɛ̂ɛ
ราชบัณฑิตยสภาsae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sɛː˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงแซ่

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩯ᩶ (แส้, เรียว, ก้าน, กิ่งแขนงที่ไม่มีใบติด), ภาษาลาว ແສ້ (แส้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧉ (แส้)

คำนาม แก้ไข

แส้

  1. ชื่ออุปกรณ์สำหรับปัดยุงหรือแมลง ทำด้วยขนหางม้า หรือทางจากที่ทุบปลายข้างหนึ่งเป็นเส้น เป็นต้น ลักษณะเป็นพู่ยาว มีด้าม
  2. (~ม้า) ชื่ออุปกรณ์สำหรับตีม้า ทำด้วยหวายหรือหนังสัตว์ถักหรือฟั่นเป็นเกลียว ยาวอย่างไม้เรียว
  3. (~ปืน) (โบราณ) ไม้หรือเหล็กกลมยาวสำหรับกระทุ้งดินในลำกล้องดินปืนให้แน่น

รากศัพท์ 2 แก้ไข

รูปแบบอื่น แก้ไข

คำนาม แก้ไข

แส้

  1. (ล้าสมัย) หญิงสาว
การใช้ แก้ไข

มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส้