แส้
ดูเพิ่ม: แส
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | แซ่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɛ̂ɛ |
| ราชบัณฑิตยสภา | sae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɛː˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | แซ่ | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩯ᩶ (แส้, “เรียว, ก้าน, กิ่งแขนงที่ไม่มีใบติด”), ลาว ແສ້ (แส้), ไทลื้อ ᦶᦉᧉ (แส้)
คำนาม
แก้ไขแส้
- ชื่ออุปกรณ์สำหรับปัดยุงหรือแมลง ทำด้วยขนหางม้า หรือทางจากที่ทุบปลายข้างหนึ่งเป็นเส้น เป็นต้น ลักษณะเป็นพู่ยาว มีด้าม
- (~ม้า) ชื่ออุปกรณ์สำหรับตีม้า ทำด้วยหวายหรือหนังสัตว์ถักหรือฟั่นเป็นเกลียว ยาวอย่างไม้เรียว
- (~ปืน) (โบราณ) ไม้หรือเหล็กกลมยาวสำหรับกระทุ้งดินในลำกล้องดินปืนให้แน่น
รากศัพท์ 2
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขคำนาม
แก้ไขแส้
การใช้
แก้ไขมักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส้