เหล็ก
ภาษาไทย แก้ไข
| ธาตุเคมี | |
|---|---|
| Fe | |
| ก่อนหน้า: แมงกานีส (Mn) | |
| ถัดไป: โคบอลต์ (Co) | |
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlekᴰ¹ˢ, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlekᴰ, จากภาษาจีนเก่า 鐵 (OC *l̥ʰiːɡ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼັກ (เหลัก), ภาษาไทใหญ่ လဵၵ်း (เล๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥐᥱ (เล่ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜀𑜫 (ลิก์), ภาษาจ้วง lek หรือ lik, ภาษาจ้วงแบบหนง liak
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เหฺล็ก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lèk |
| ราชบัณฑิตยสภา | lek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lek̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม แก้ไข
เหล็ก
- (ธาตุเคมี) ธาตุลำดับที่ 26 สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีขาว เป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ 1,536 องศาเซลเซียส ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อ เหล็กพืด เหล็กกล้า
- (ภาษาปาก) โลหะทั่วไป
- (สุภาพ) ขี้เหล็ก (พืช)
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เหล็ก
- แข็งแกร่ง
- บุรุษเหล็ก
คำประสม แก้ไข
- กระดูกเหล็ก
- กิ้งกือเหล็ก
- กินเหล็กกินไหล
- ขอบเหล็ก
- ขี้เหล็ก
- ควายเหล็ก
- คอทั่งสันหลังเหล็ก
- คอนกรีตเสริมเหล็ก
- เครื่องเหล็ก
- โจงกระเบนตีเหล็ก
- ช่างเหล็ก
- ตับเหล็ก
- เถาคันเหล็ก
- เถาวัลย์เหล็ก
- ปอดเหล็ก
- พญามือเหล็ก
- พญามูลเหล็ก
- มวกเหล็ก
- ม่านเหล็ก
- แม่เหล็ก
- ยุคเหล็ก
- ระนาดเอกเหล็ก
- ลูกตุ้มเหล็ก
- เลื่อยเหล็ก
- เศษเหล็ก
- หมวกเหล็ก
- หลาวเหล็ก
- หินเหล็กไฟ
- เหล็กกล้า
- เหล็กจาร
- เหล็กดัด
- เหล็กใน
- เหล็กพืด
- เหล็กวิลาด
- เหล็กส่ง
- เหล็กเส้น
- เหล็กหมาด
- เหล็กหล่อ
- เหล็กเหนียว
- เหล็กไหล
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
(1) ธาตุเคมี
|
ภาษาปักษ์ใต้ แก้ไข
คำคุณศัพท์ แก้ไข
เหล็ก (คำอาการนาม ขว่ามเหล็ก)
อ้างอิง แก้ไข
- “เหล็ก” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 18