ภาษาไทยแก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
ธาตุเคมี
Fe
ก่อนหน้า: แมงกานีส (Mn)
ถัดไป: โคบอลต์ (Co)
 
เหล็ก (1)

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlekᴰ¹ˢ, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlekᴰ, จากภาษาจีนเก่า (OC *l̥ʰiːɡ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼັກ (เหลัก), ภาษาไทใหญ่ လဵၵ်း (เล๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥐᥱ (เล่ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜀𑜫 (ลิก์), ภาษาจ้วง lek หรือ lik, ภาษาจ้วงแบบหนง liak

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์เหฺล็ก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlèk
ราชบัณฑิตยสภาlek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lek̚˨˩/(สัมผัส)

คำนามแก้ไข

เหล็ก

  1. (ธาตุเคมี) ธาตุลำดับที่ 26 สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีขาว เป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ 1,536 องศาเซลเซียส ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อ เหล็กพืด เหล็กกล้า
  2. (ภาษาปาก) โลหะทั่วไป
  3. (สุภาพ) ขี้เหล็ก (พืช)

คำคุณศัพท์แก้ไข

เหล็ก

  1. แข็งแกร่ง
    บุรุษเหล็ก

คำประสมแก้ไข

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

ภาษาปักษ์ใต้แก้ไข

คำคุณศัพท์แก้ไข

เหล็ก (คำอาการนาม ขว่ามเหล็ก)

  1. เล็ก

อ้างอิงแก้ไข

  • เหล็ก” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 18