ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง dungj (ตุ้ง-กระทุ้ง แหย่) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tungx (ทุ้ง-กระทุ้ง แหย่)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์กฺระ-ทุ้ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrà-túng
ราชบัณฑิตยสภาkra-thung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kra˨˩.tʰuŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา แก้ไข

กระทุ้ง (คำอาการนาม การกระทุ้ง)

  1. เอาสิ่งที่ยาวกระแทกให้แน่น หรือให้ออกมา
  2. (โดยนัย) หนุนให้กระทำ หรือกล่าวแสดงออกมา

คำพ้องความ แก้ไข