ยุง

ดูเพิ่ม: ยง, ยัง, ยั้ง, ยิง, ยิ่ง, ยึง, ยึ๋ง, ยุ่ง, ยุ้ง, และ ยูง

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɲuŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨿᩩᨦ (ยุง), ลาว ຍຸງ (ยุง), ไทลื้อ ᦍᦳᧂ (ยุง), ไทใหญ่ ယုင်း (ยุ๊ง), ไทดำ ꪑꪴꪉ (ญุง), ไทใต้คง ᥕᥧᥒᥰ (ยู๊ง), อ่ายตน ယုင် (ยุง์), อาหม 𑜐𑜤𑜂𑜫 (ญุง์), จ้วง nyungz, จ้วงแบบหนง nyongz, แสก ญุ๊ง; เทียบไหลดั้งเดิม *C-ɲuːŋ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยุง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yung
	ราชบัณฑิตยสภา	yung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/juŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

ยุง (คำลักษณนาม ตัว)

1. วงศ์ Culicidae โดยทั่วไปลำตัวยาว 3-6 มิลลิเมตร มีปีก 1 คู่ ปีกมีส่วนคล้ายเกล็ดปกคลุมอยู่ตามเส้นปีกและอาจคลุมไปถึงหัวและลำตัวด้วย หนวดยาวลักษณะเป็นพู่ พู่ขนของเพศเมียสั้น ของเพศผู้ยาว ปากเป็นชนิดเจาะดูด เฉพาะตัวเมียดูดกินเลือดและเป็นพาหะนำโรคสู่คนและสัตว์ เพศผู้ดูดกินน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ เช่น ยุงรำคาญ ในสกุล Culex ยุงลาย ในสกุล Aedes ยุงก้นปล่อง ในสกุล Anopheles.

ภาษาคำเมือง

คำนาม

ยุง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨿᩩᨦ (ยุง)