พาหะ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | พา-หะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | paa-hà |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaː˧.haʔ˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากสันสกฤต वाह (วาห), वह (วห), बाह (พาห) หรือบาลี วาห
รูปแบบอื่น
แก้ไขคำนาม
แก้ไขพาหะ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ผู้แบก, ผู้ถือ, ผู้ทรงไว้
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ม้า
- ตัวนำ (โรค)
- ยุงก้นปล่องเป็นพาหะไข้มาลาเรีย
ดูเพิ่ม
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขพาหะ
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ พาหา (“แขน”)