ฟั่น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฟั่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	fân
	ราชบัณฑิตยสภา	fan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/fan˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຝັ້ນ (ฝั้น), ภาษาคำเมือง ᨺᩢ᩠᩶ᨶ (ฝั้น), ภาษาไทใหญ่ ၽၼ်ႈ (ผั้น), ภาษาจ้วง paenj (ผั่น)

คำกริยา

ฟั่น (คำอาการนาม การฟั่น)

1. ทำสิ่งเป็นเส้นให้เข้าเกลียวกันเป็นเชือก
2. คลึงขี้ผึ้งให้เป็นเล่มเทียน

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ฟั่น (คำอาการนาม การฟั่น)

1. มืดมัว
2. ยุ่งเหยิง

คำประสม

• ฟั่นเชือก
• ฟั่นเทียน
• ฟั่นเฝือ
• ฟั่นเฟือน