แร้ว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຮ້ວ (แฮ้ว), อีสาน แฮ้ว, คำเมือง ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), เขิน ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), ไทลื้อ ᦵᦣᧁᧉ (เฮ้ว), ไทใหญ่ ႁဵဝ်ႉ (เห๎ว) หรือ ႁႅဝ်ႉ (แห๎ว), ไทดำ ꪵꪭ꫁ꪫ (แฮ้ว)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แร้ว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɛ́ɛo
	ราชบัณฑิตยสภา	raeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɛːw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แร้ว

1. เครื่องสำหรับดักสัตว์ มี นก ไก่ เป็นต้น มีบ่วงติดอยู่กับปลายของไม้ที่เรียกว่า คันแร้ว ซึ่งเอาโคนปักไว้ที่ดินทำปลายให้โน้มลงมา มีไกที่เรียกว่า ปิ่น ขัดไว้ระหว่างหลักขัดแร้วกับคอน วางบ่วงดักไว้บนคอน เมื่อสัตว์มาจับคอนตรงที่วางบ่วงไว้ ไม้คอนจะเลื่อนลง ทำให้ปิ่นหลุด บ่วงก็จะรูดมัดขาไว้