ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຮ້ວ (แฮ้ว), ภาษาอีสาน แฮ้ว, ภาษาคำเมือง ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), ภาษาเขิน ᩁᩯ᩠᩶ᩅ (แร้ว), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᧁᧉ (เฮ้ว), ภาษาไทใหญ่ ႁဵဝ်ႉ (เห๎ว) หรือ ႁႅဝ်ႉ (แห๎ว), ภาษาไทดำ ꪵꪭ꫁ꪫ (แฮ้ว)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แร้ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɛ́ɛo
ราชบัณฑิตยสภาraeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɛːw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

แร้ว

  1. เครื่องสำหรับดักสัตว์ มี นก ไก่ เป็นต้น มีบ่วงติดอยู่กับปลายของไม้ที่เรียกว่า คันแร้ว ซึ่งเอาโคนปักไว้ที่ดินทำปลายให้โน้มลงมา มีไกที่เรียกว่า ปิ่น ขัดไว้ระหว่างหลักขัดแร้วกับคอน วางบ่วงดักไว้บนคอน เมื่อสัตว์มาจับคอนตรงที่วางบ่วงไว้ ไม้คอนจะเลื่อนลง ทำให้ปิ่นหลุด บ่วงก็จะรูดมัดขาไว้