ยักษ์
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต यक्ष (ยกฺษ); เทียบภาษาบาลี ยกฺข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ยัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yák |
| ราชบัณฑิตยสภา | yak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jak̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ยัก ยักข์ | |
คำนาม แก้ไข
ยักษ์
- อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี (คำลักษณนาม ตน หรือ ตัว)
- เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
- ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี 4 ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตภิสชะ ก็เรียก
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์
คำวิเศษณ์ แก้ไข
ยักษ์ (คำอาการนาม ความยักษ์)