ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ตะ-แกฺรง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtà-grɛɛng
ราชบัณฑิตยสภาta-kraeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ta˨˩.krɛːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ตะแกรง

  1. ภาชนะสานรูปแบนกลม มีขอบ ตาห่าง สำหรับร่อนสิ่งของ หรือตากปลาตากเนื้อเป็นต้น
  2. ภาชนะสานรูปกลม ก้นลึก ตาถี่ สำหรับช้อนกุ้งปลาเป็นต้น
  3. อุปกรณ์ทำด้วยวัสดุเช่นเหล็ก พลาสติก ลักษณะเป็นซี่หรือเป็นตา ๆ สำหรับแยกสิ่งละเอียดและสิ่งหยาบออกจากกัน เช่น ตะแกรงร่อนทราย หรือสำหรับให้ความร้อนหรือสิ่งอื่นผ่านได้ เช่น ตะแกรงปิดฝาท่อน้ำ ตะแกรงปิ้งกล้วย

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ตะแกรง

  1. อุปกรณ์]มีลักษณะเป็นแผงเหล็กทำเป็นซี่โปร่งติดอยู่ที่หน้ารถรางหรือรถจักร กันไม่ให้สิ่งที่ถูกชนพลัดเข้าไปใต้ท้องรถ