ดูเพิ่ม: ค่าย และ ค้าย

ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์คาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkaai
ราชบัณฑิตยสภาkhai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaːj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣaːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤᩣ᩠ᨿ (ฅาย), ภาษาลาว ຄາຍ (คาย), ภาษาไทลื้อ ᦆᦻ (ฅาย), ภาษาไทใหญ่ ၶၢႆး (ข๊าย), ภาษาแสก กฺ๊ายภาษาจ้วง haiz

คำกริยา แก้ไข

คาย (คำอาการนาม การคาย)

  1. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก
    คายชานอ้อย
  2. ปล่อยออกมา
    คายความร้อน
  3. โดยปริยายหมายถึง อาการของสิ่งที่ติดแน่นเลื่อนออกจากที่เดิม
    เรือคายหมัน
    ลูกประสักคายตัว
  4. โดยปริยายหมายถึง เปิดเผย, แสดงออก
    คายความลับ
คำพ้องความ แก้ไข

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำนาม แก้ไข

คาย

  1. ส่วนที่มีลักษณะเป็นผงหรือขนละเอียดแหลมคมของบางสิ่งบางอย่าง เวลากระทบผิวหนังทำให้รู้สึกระคายคัน
    คายข้าว
    คายอ้อย
    คายไผ่

คำคุณศัพท์ แก้ไข

คาย

  1. อาการที่รู้สึกว่าผงหรือขนเช่นนั้นกระทบตัวทำให้รู้สึกระคายคัน