มาน
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | maan |
ราชบัณฑิตยสภา | man | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /maːn˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | มาร มาลย์ |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
มาน
- ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็ง ลิ้นหัวใจพิการ ไตอักเสบเรื้อรัง ทำให้มีน้ำสีเหลืองใสอยู่ในช่องท้อง อาจมีเพียงเล็กน้อยหรือมากถึง 15-20 ลิตร เป็นเหตุให้หน้าท้องโป่งพองจนเห็นได้ชัด น้ำหนักเพิ่ม แน่นท้อง ท้องผูก เบื่ออาหาร หายใจลำบาก เท้าบวม เป็นต้น
คำประสม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต मान (มาน, “ความถือตัว”) หรือภาษาบาลี มาน (“ความถือตัว”)
คำนาม แก้ไข
มาน
ดูเพิ่ม แก้ไข
รากศัพท์ 3 แก้ไข
แผลงมาจาก มน, จากภาษาสันสกฤต मन (มน, “ใจ”) หรือภาษาบาลี มน (“ใจ”)
คำนาม แก้ไข
มาน
รากศัพท์ 4 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า មាន (มาน, “มี”)
คำกริยา แก้ไข
มาน
รากศัพท์ 5 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມານ (มาน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦱᧃ (มาน), ภาษาไทใหญ่ မၢၼ်း (ม๊าน), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mat (มาด) (เช่น mat lug, มาดลูก, "ตั้งท้อง")
คำกริยา แก้ไข
มาน
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /maːn˧˧/