เบื่อ
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เบื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bʉ̀ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | buea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɯa̯˨˩/(ส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.ɓɯəᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເບື່ອ (เบื่อ), ภาษาคำเมือง ᨷᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เบอิ่อ), ภาษาเขิน ᨷᩮᩬᩨ᩵ (เบอื่), ภาษาไทลื้อ ᦵᦢᦲᧈ (เบี่), ภาษาไทใหญ่ မိူဝ်ႇ (เมิ่ว) หรือ ဝိူဝ်ႇ (เวิ่ว), ภาษาไทใต้คง ᥛᥫ (เมอ̂), ภาษาจ้วง mbwq, ภาษาจ้วงแบบหนง mbowq
คำกริยาแก้ไข
เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ)
คำนามแก้ไข
เบื่อ
คำคุณศัพท์แก้ไข
เบื่อ
- (โบราณ) เมา
รากศัพท์ 2แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເບື່ອ (เบื่อ), ภาษาจ้วง mbwq, ภาษาจ้วงแบบหนง mbowq
คำกริยาแก้ไข
เบื่อ (คำอาการนาม การเบื่อ หรือ ความเบื่อ)
- รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก
- เบื่องาน
- เบื่อโลก
- เบื่ออาหาร