สาร
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สาน | [เสียงสมาส] สา-ระ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎan | sǎa-rá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | san | sa-ra- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saːn˩˩˦/(ส) | /saː˩˩˦.ra˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | |||
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต सार (สาร, “แก่น”) หรือภาษาบาลี สาร (“แก่น”)
คำนามแก้ไข
สาร
- แก่น, เนื้อแท้, มักใช้เข้าคู่กับคำ แก่น เป็น แก่นสาร
- ข้อความ, ถ้อยคำ, เรื่องราว
- กล่าวสาร
- สื่อสาร
- หนังสือ
- นิตยสาร
- วารสาร
- จดหมาย
- เขียนสาร
- สารของนายกรัฐมนตรีถึงเยาวชน
ดูเพิ่มแก้ไข
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำนามแก้ไข
สาร
- สิ่งที่มีองค์ประกอบเป็นอย่างเดียวกัน มีสมบัติเฉพาะของตนเอง และไม่สามารถใช้วิธีกลใด ๆ มาแบ่งแยกให้เป็นส่วนอื่นที่มีองค์ประกอบและสมบัติแตกต่างออกไปได้
- (โบราณ) ใช้เรียกธาตุจำพวกหนึ่งและธาตุที่เข้าแทรกในต้นไม้
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
รากศัพท์ 3แก้ไข
จากภาษาเขมร សារ (สาร, “ช้างที่มีงาเจริญเต็มที่”)
คำนามแก้ไข
สาร
รากศัพท์ 4แก้ไข
คำนามแก้ไข
สาร
รากศัพท์ 5แก้ไข
แผลงมาจากภาษาสันสกฤต सर्व (สรฺว, “ทั้งหมด, ทั้งหลาย”)
คำคุณศัพท์แก้ไข
สาร