เบื้อ

ดูเพิ่ม: เบ-อู, เบือ, เบื่อ, เบ้อ, และ เบ๋อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เบื้อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bʉ̂ʉa
	ราชบัณฑิตยสภา	buea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/bɯa̯˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

เบื้อ

1. สัตว์ป่าทั่วไป คู่กับ สัตว์บ้าน
2. สัตว์ในนิยายจำพวกหนึ่ง รูปร่างคล้ายคน แต่ไม่มีสะบ้าหัวเข่า พูดไม่ได้
3. คนที่นิ่งเฉย ไม่พูดไม่จากับใคร

   นั่งเป็นเบื้อ

รากศัพท์ 2

คำนาม

เบื้อ

1. กระจกเงา

คำคุณศัพท์

เบื้อ (คำอาการนาม ความเบื้อ)

1. เป็นเงามันวาว

   มุกแกมเบื้อ