ใคร
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
เทียบกับไผ; จากภาษาไทดั้งเดิม *pʰaɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩲ (ใผ), ภาษาอีสาน ใผ หรือ ไผ, ภาษาลาว ໃຜ (ใผ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦕ (ไผ), ภาษาไทดำ ꪻꪠ (ใฝ), ภาษาไทใหญ่ ၽႂ် (ใผ), ภาษาไทใต้คง ᥚᥬᥴ (ใผ๋), ภาษาอ่ายตน ၸၞ် (ใผ), ภาษาอาหม 𑜇𑜧 (ผว์) หรือ 𑜇𑜨𑜧 (ผอ̂ว์)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ไคฺร | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krai |
| ราชบัณฑิตยสภา | khrai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰraj˧/(สัมผัส) | |
คำสรรพนามแก้ไข
ใคร
- คนไหน, ผู้ใด, ใช้เป็นคำถาม
- ใครมา
- เขาไปกับใคร
- ผู้ใดผู้หนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, (ซึ่งมิได้กำหนดแน่นอนลงไป)
- ฉันไม่อยากพึ่งใคร