ไร
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ไร | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rai |
| ราชบัณฑิตยสภา | rai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raj˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | รัย | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rajᴬ⁴, จากไทดั้งเดิม *rwɤjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁᩱ (ไร), เขิน ᩁᩱ (ไร), ลาว ໄຮ (ไฮ), อีสาน ไฮ, ไทลื้อ ᦺᦣ (ไฮ), ไทใหญ่ ႁႆး (ไห๊), ไทใต้คง ᥞᥭᥰ (หั๊ย), พ่าเก ꩭႝ (หย์), อาหม 𑜍𑜩 (รย์), จ้วง reiz
คำนาม
แก้ไขไร (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์ขาปล้องหลายชนิดหลายสกุล ในอันดับ Acarina มีขา 8 ขา ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก และแผ่นแข็งของรูหายใจอยู่บริเวณด้านข้างของลำตัวเรียงกันไม่เลยโคนขาคู่ที่ 4 ชนิดดูดกินเลือดสัตว์ เช่น ไรไก่ ชนิด Dermanyssus gallinae (De Geer) ในวงศ์ Dermanyssidae ชนิดที่อยู่ตามผิวหน้าคน ได้แก่ชนิด Demodex folliculorum (Simen) และชนิดที่ทำให้เกิดขี้เรื้อนเปียกในสุนัข คือ ชนิด D. canisLeydis ทั้ง 2 ชนิดอยู่ในวงศ์ Dermodicidae ชนิดที่ทำลายพืช เช่น ไรสนิม ชนิด Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) ในวงศ์ Eriophyidae ทำลายผลส้ม ชนิดที่ทำให้เกิดอาการแพ้ในคน เช่น ไรฝุ่น ชนิด Dermatophagoides pteronyssinus (Trouessart) ในวงศ์ Pyroglyphidae
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขไร
- รอยที่ถอนผมออกแล้ว
- ไรผม