ใคร่

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨣᩕᩱ᩵ (คไร่) หรือ ᨣᩕᩲ᩵ (คใร่), ภาษาลาว ໃຄ່ (ใค่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦆᧈ (ไฅ่), ภาษาไทใหญ่ ၶႂ်ႈ (ใข้), ภาษาอาหม 𑜁𑜧 (ขว์) หรือ 𑜁𑜞𑜧 (ขฺรว์), ภาษาจ้วง gyaez

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไคฺร่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	krâi
	ราชบัณฑิตยสภา	khrai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰraj˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ใคร่ (คำอาการนาม การใคร่ หรือ ความใคร่)

1. อยาก, ต้องการ, ปรารถนา, ใฝ่
2. ใช้เป็นคำช่วยกริยาแสดงการขอร้องอย่างสุภาพ

   ใคร่ขออนุญาตดำเนินการ

3. รัก, มักใช้คู่กับ รัก เป็น รักใคร่