ดูเพิ่ม: โป่ง และ โป้ง

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์โปง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpoong
ราชบัณฑิตยสภาpong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/poːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ โป่ง, พอง, โพรง

คำนาม

แก้ไข

โปง

  1. เรียกลักษณะแห่งสิ่งของที่ข้างในเป็นโพรงโป่งออก

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

โปง

  1. เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้มักมีรูปคล้ายกระดิ่ง มีลูกกระทบแขวนอยู่ภายในหรือห้อยกระหนาบอยู่ภายนอกเพื่อให้เกิดเสียงดัง มักใช้แขวนคอสัตว์เช่นวัวควาย
คำพ้องความ
แก้ไข

ภาษาญัฮกุร

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษามอญ ပုင် (ปุง์)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

โปง

  1. ข้าวสุก

ภาษาทะวืง

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *poːŋ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม bông, ภาษาเหมื่อง pông

คำนาม

แก้ไข

โปง

  1. ดอกไม้

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

โปง

  1. หน่อไม้