ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนเก่า (OC *ŋʷɯ); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨦ᩠ᩅᩫ (ง‍ว็), อีสาน งัว, ลาว ງົວ (ง็ว), ไทลื้อ ᦷᦣ (โฮ) หรือ ᦷᦇ (โง), ไทดำ ꪉꪺ (งัว), ไทใหญ่ ငူဝ်း (งู๊ว) หรือ ဝူဝ်း (วู๊ว), อาหม 𑜆𑜥 (ปู) หรือ 𑜑𑜥 (หู)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

วัว (คำลักษณนาม ตัว)

  1. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Bos taurus Linn. ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดใหญ่ กีบคู่ ลำตัวมีสีต่าง ๆ เช่น น้ำตาล นวล เขาโค้งสั้น ไม่ผลัดเขามีเหนียงห้อยอยู่ใต้คอถึงอก ขนปลายหางเป็นพู่ ที่เลี้ยงเพื่อนำน้ำนมมาบริโภค เช่น พันธุ์โฮลสไตน์–ฟรีเซียน ที่ขุนเป็นวัวเนื้อ เช่น พันธุ์บรามัน
  2. ปลางัว

คำพ้องความ

แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไข