เหนียง
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เหฺนียง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nǐiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | niang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nia̯ŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໜຽງ (หนย̂ง), ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶ᩠ᨿᨦ (หนยง), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨶ᩠ᨿᨦ (หนยง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦐᧂ (เหฺนง), ภาษาไทใหญ่ ၼဵင် (เนง)
คำนาม
แก้ไขเหนียง
- เนื้อหรือหนังที่ห้อยอยู่บริเวณคอของสัตว์บางชนิด เช่น ไก่ นก วัว
- โดยปริยายหมายถึงเนื้อที่ห้อยอยู่ตรงลำคอใต้คางของคนแก่ ในความว่า แก่จนเหนียงยาน
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขเหนียง