𑜆𑜥

ภาษาอาหม

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนเก่า 牛 (OC *ŋʷɯ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨦ᩠ᩅᩫ (งว็), ภาษาอีสาน งัว, ภาษาลาว ງົວ (ง็ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦣ (โฮ) หรือ ᦷᦇ (โง), ภาษาไทดำ ꪉꪺ (งัว), ภาษาไทใหญ่ ငူဝ်း (งู๊ว) หรือ ဝူဝ်း (วู๊ว)

รูปแบบอื่น

• 𑜑𑜥 (หู)

คำนาม

𑜆𑜥 • (ปู)

1. วัว

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *puːᴬ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *pɯwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปู, ภาษาลาว ປູ (ปู), ภาษาไทดำ ꪜꪴ (ปุ), ภาษาคำเมือง ᨸᩪ (ปู), ภาษาไทลื้อ ᦔᦴ (ปู), ภาษาไทใหญ่ ပူ (ปู), ภาษาจ้วง baeu, ภาษาปู้อี baul

คำนาม

1. ปู

รากศัพท์ 3

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pɯwᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ปู่, ภาษาลาว ປູ່ (ปู่), ภาษาไทลื้อ ᦔᦴᧈ (ปู่), ภาษาไทใหญ่ ပူႇ (ปู่), ภาษาปู้อี baus, ภาษาจ้วงแบบหนง buq，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง buq， ภาษาจ้วง baeuq; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *pʰuːʔ, ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *apu

คำนาม

1. ปู่