ปู
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ปู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpuu |
ราชบัณฑิตยสภา | pu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /puː˧/(ส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *puːᴬ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *pɯwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປູ (ปู), ภาษาไทดำ ꪜꪴ (ปุ), ภาษาคำเมือง ᨸᩪ (ปู), ภาษาไทลื้อ ᦔᦴ (ปู), ภาษาไทใหญ่ ပူ (ปู), ภาษาอาหม 𑜆𑜥 (ปู), ภาษาจ้วง baeu, ภาษาปู้อี baul
คำนามแก้ไข
ปู
- ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น ปูดำหรือปูทะเล ปูม้า ปูแสม
- ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวสิธยะ ดาวสมอสำเภา ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก
คำพ้องความแก้ไข
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
(1) ชื่อสัตว์
|
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำกริยาแก้ไข
ปู (คำอาการนาม การปู)
- วางทอดลงเป็นพื้น เช่น ปูกระดาน ปูหินอ่อน, วางแผ่ลง กับพื้น เช่น ปูเสื่อ ปูผ้า.
ภาษาเลอเวือะตะวันตกแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- (บ้านละอูบ) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pu/
คำคุณศัพท์แก้ไข
ปู
ภาษาเลอเวือะตะวันออกแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pu/
คำคุณศัพท์แก้ไข
ปู