ปี๋

ดูเพิ่ม: ป, ป., ปิ, ปิ๊, ปิ๋, ปี, ปี่, ปี้, ปี๊, ปุ๊, ปู, ปู่, และ ปู๋

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปี๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpǐi
	ราชบัณฑิตยสภา	pi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/piː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จากฮกเกี้ยน 幣 (ปี๋, “เงินตรา, เหรียญ”)

คำนาม

ปี๋

1. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง (มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย)

ดูเพิ่ม

• ปี้

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ปี๋

1. มักใช้ประกอบคำอื่น หมายความว่า ยิ่งกว่าปรกติ

   ดำปี๋

   เค็มปี๋

   แน่นปี๋

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /piː˨˦/

คำนาม

ปี๋

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩦ (ปี)
2. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩦ (ปลี)