อี๋
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | อี๋ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ǐi |
| ราชบัณฑิตยสภา | i | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔiː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 圓／圆 (îⁿ, “กลม; ลูกกลม”)[1] หรือ 丸／丸 (îⁿ, “ลูกกลมเล็ก ๆ”)
คำนาม แก้ไข
อี๋
ดูเพิ่ม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำอนุภาค แก้ไข
อี๋
คำอุทาน แก้ไข
อี๋
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
อี๋