น่า

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		น่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nâa
	ราชบัณฑิตยสภา	na
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/naː˥˩/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		หน้า

รากศัพท์ 1

คำกริยาวิเศษณ์

น่า

1. (ตามด้วยคำว่า จะ) คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร

   น่าจะทำอย่างนั้น

   น่าจะเป็นอย่างนี้

2. ชวนให้, ทำให้อยากจะ

   น่ากิน

   น่ารัก

คำแปลภาษาอื่น

ชวนให้, ทำให้อยากจะ

• เขิน: ᨯᩦ (ดี), ᨸᩮ᩠ᨶᨯᩦ (เปนดี)
• คำเมือง: ᨯᩦ (nod) (ดี), ᨸᩮ᩠ᨶᨯᩦ (nod) (เปนดี)
• ไทลื้อ: ᦡᦲ (ดี)

• ไทใหญ่: လီ (shn) (ลี)
• ลาว: ຕາ (lo) (ตา), ເປັນຕາ (lo) (เปันตา), ໜ້າ (lo) (หน้า)

คำกริยา

น่า

1. (ภาษาปาก) สมควรถูกตำหนิหรือลงโทษ

   ซนจนหัวร้างข้างแตก มันน่านักเชียว

รากศัพท์ 2

คำอนุภาค

น่า

1. คำประกอบท้ายความ หมายความไปในทางชักชวนหรือให้ทำตาม

   กินเถิดน่า

   ไปเถิดน่า

รากศัพท์ 3

คำนาม

น่า

1. (เลิกใช้) หน้า (หนังสือ)

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 93.