ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน อู่, ภาษาลาว ອູ່ (อู่), ภาษาคำเมือง ᩋᩪ᩵ (อู่), ภาษาเขิน ᩋᩪ᩵ (อู่), ภาษาไทลื้อ ᦀᦴᧈ (อู่), ภาษาไทใหญ่ ဢူႇ (อู่), ภาษาจ้วง uq (อู่), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง wq (อื่อ, อู่)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์อู่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงùu
ราชบัณฑิตยสภาu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔuː˨˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

อู่

  1. เปลเด็ก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระอู่
  2. ที่เดิม ในคำว่า มดลูกเข้าอู่
  3. แหล่งที่เกิด
    อู่ข้าว
    อู่น้ำ
  4. ที่ที่ต่อหรือซ่อมรถหรือเรือ
  5. ที่ที่ไขน้ำเข้าออกได้ สำหรับเก็บเรือหรือซุง

ภาษาคำเมือง แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

อู่

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩋᩪ᩵ (อู่)

ภาษาอีสาน แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

คำนาม แก้ไข

อู่

  1. เปล