อ
 | ||||||||
| ||||||||
ภาษาร่วม
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔ-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): (ตามทฤษฎี) [-ʔ]
ตัวอักษร
แก้ไขอ
- พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /ʔ/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ʕ/, /ʡ/, /ʢ/, /∅/
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์ 1
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข- (รหัสมอร์ส) -...-
- (อักษรเบรลล์) ⠕
- (ภาษามือ)
- แบบดั้งเดิม พ.ศ. 2496 -
(เทียบเท่า ASL: A) - แบบปัจจุบัน - นิ้วชี้งอลงครอบปลายนิ้วโป้ง นิ้วอื่นกำ หันข้าง (เพื่อให้ต่างจาก ส)
- แบบดั้งเดิม พ.ศ. 2496 -
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ออ | ออ-อ่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ɔɔ | ɔɔ-àang |
| ราชบัณฑิตยสภา | o | o-ang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔɔː˧/(สัมผัส) | /ʔɔː˧.ʔaːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | |||
ตัวอักษร
แก้ไขอ
- พยัญชนะตัวที่ 43 เรียกว่า อ อ่าง เป็นอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะต้น, ใช้นำตัว ย ให้ผันอย่างอักษรกลาง ปัจจุบันมีเพียง 4 คำ คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก
การใช้
แก้ไข- ใช้เป็นสระ ออ ก็ได้
- สามารถใช้ประกอบกับ ◌็ เป็นสระ เอาะ ที่มีตัวสะกด
- สามารถใช้ประกอบกับ ◌ื เป็นสระ อือ ที่ไม่มีตัวสะกด
- สามารถใช้ประกอบกับ เ เป็นสระ เออ เออะ ที่ไม่มีตัวสะกด
- สามารถใช้ประกอบกับ เ และ ◌ื เป็นสระ เอือ เอือะ
ดูเพิ่ม
แก้ไข- (อักษรเบรลล์) ⠕ (“สระ ออ”), ⠕⠁ (“สระ เอาะ”), ⠩ (“สระ เออ”), ⠩⠁ (“สระ เออะ”), ⠟ (“สระ เอือ”), ⠟⠁ (“สระ เอือะ”)
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากภาษาสันสกฤต अ- (อ-, “ไม่”) หรือภาษาบาลี อ- (“ไม่”)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] อะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à- |
| ราชบัณฑิตยสภา | a- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩./ | |
คำคุณศัพท์
แก้ไขอ
ภาษาบาลี
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขจาก น นิบาต; จากภาษาสันสกฤต अ- (อ-), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *n̩-
รูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
เขียนด้วยอักษรอื่น
อุปสรรค
แก้ไขอ
- ไม่
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไขข้อผิดพลาดสคริปต์: ไม่มีมอดูล "compound/templates"