ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากจีนเก่า ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:och-pron บรรทัดที่ 56: attempt to call upvalue 'safe_require' (a nil value); เทียบภาษาจ้วงใต้ i(อี), ภาษาไตนง y (อี)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์อี่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงìi
ราชบัณฑิตยสภาi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔiː˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

อี่

  1. (โบราณ) เรียกลูกสาวคนที่ 2 ว่า ลูกอี่
  2. (โบราณ) คำนำหน้าชื่อผู้หญิงสามัญชนทั่วไป ซึ่งใช้ในทางเสียหายโดยเฉพาะทางด้านชู้สาว
    หย่างไอ้ดีบวดอยู่วัดโพเสพเมถุนธรรมด้วยอี่ทองมาก อี่เพียน อี่พิ่ม อี่บุนรอด อี่หนู อี่เขียว
    (สามดวง)

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

อี่

  1. (ภาษาปาก) น้องสาว