หมัด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺมัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	màt
	ราชบัณฑิตยสภา	mat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/mat̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmatᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด), ภาษาไทดำ ꪢꪰꪒ (หฺมัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်း (มั๊ต), ภาษาอาหม 𑜉𑜄𑜫 (มต์), ภาษาจ้วง maet

คำนาม

หมัด (คำลักษณนาม ตัว)

1. ชื่อแมลงอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ 5 มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้ดี ปากเป็นชนิดเจาะดูด กินเลือดคนและสัตว์ เช่น หมัดคน (Pulex irritans Linn.) หมัดหมา [Ctenocephalides canis (Curtis)] หมัดหนู [Xenopsylla cheopsis (Rothschild)] ในวงศ์ Pulicidae

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด)

คำนาม

หมัด (คำลักษณนาม หมัด)

1. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น