สวย
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สวย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǔai |
ราชบัณฑิตยสภา | suai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sua̯j˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສວຍ (สวย̃); เทียบภาษาหมิ่นใต้ 嫷 (súi)
Jonsson (1991) ได้แนะนำว่ามาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suəjᴬ¹ (“งาม, หุ่นดี”) แต่ภาษาในกลุ่มส่วนมากไม่มีคำศัพท์
คำคุณศัพท์แก้ไข
สวย (คำอาการนาม ความสวย)
- งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี
- ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก)
- หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
งามน่าพึงพอใจ
|
รากศัพท์ 2แก้ไข
แผลงมาจาก ซวย
คำกริยาแก้ไข
สวย
อ้างอิงแก้ไข
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 107.