ภาษาไทยแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์กฺลอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงglɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาklon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/klɔːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *klɔːnᴬ²; เทียบภาษาจีนเก่า (OC *kroːn); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (กลอร), ภาษาลาว ກອນ (กอน), ภาษาไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น), ภาษาไทใหญ่ ၵွၼ် (กอ̂น, ไม้พาดหลังคา), ภาษาพ่าเก ကွꩫ် (กอ̂น์, ไม้พาดหลังคา), ภาษาอาหม 𑜀𑜨𑜃𑜫 (กอ̂น์, ไม้พาดหลังคา), ภาษาจ้วง gyon, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gyon

คำนามแก้ไข

กลอน (คำลักษณนาม ตัว or อัน)

  1. ไม้ขัดประตูหน้าต่าง, ดาล, เครื่องสลักประตูหน้าต่าง
  2. ไม้ที่พาดบนแปสำหรับวางเครื่องมุงหลังคาจาก
คำประสมแก้ไข

รากศัพท์ 2แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (กลอร), ภาษาลาว ກອນ (กอน), ภาษาไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น)

คำนามแก้ไข

กลอน (คำลักษณนาม บท)

  1. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง ไม่รวมกับประเภทโคลง กาพย์ ฉันท์
  2. เดิมเรียกคำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม
    ชุมนุมตำรากลอน
คำประสมแก้ไข

รากศัพท์ 3แก้ไข

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

คำนามแก้ไข

กลอน (คำลักษณนาม ลูก)

  1. (โบราณ) ลูกตุ้ม, ขลุบ
    แกว่งกลอนยรรยงยุทธ์ (อนิรุทธ์)
คำประสมแก้ไข