บท
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาสันสกฤต पद (ปท, “หนทาง, เท้า, เครื่องถึง”) หรือภาษาบาลี ปท (“หนทาง, เท้า, เครื่องถึง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບົດ (บ็ด), ภาษาคำเมือง ᨷᩫ᩠ᨴ (บ็ท)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | บด | [เสียงสมาส] บด-ทะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bòt | bòt-tá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | bot | bot-tha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bot̚˨˩/(สัมผัส) | /bot̚˨˩.tʰa˦˥./ | |
| คำพ้องเสียง | |||
คำนาม
แก้ไขบท
- ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ
- บทที่ 1
- บทที่ 2
- กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ
- โคลง 4 สุภาพ 4 บาท เป็น 1 บท
- คำที่ตัวละครพูด
- บอกบท
- คำประพันธ์ที่เขียนขึ้นสำหรับเล่นละคร มีทั้งบทร้องและบทเจรจา
- บอกบท
- เขียนบท
- คราว, ตอน
- บทจะทำก็ทำกันใหญ่
- บทจะไปก็ไปเฉย ๆ
- บทจะตายก็ตายง่ายเหลือเกิน
- (ร้อยกรอง) เท้า, รอยเท้า, ในบทกลอนใช้ประสมกับคำอื่น ๆ หมายความว่า เท้า