ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เปียก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpìiak
ราชบัณฑิตยสภาpiak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pia̯k̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປຽກ (ปย̂ก), ภาษาไทใหญ่ ပဵၵ်ႇ (เป่ก)

คำกริยา

แก้ไข

เปียก (คำอาการนาม การเปียก)

  1. มีน้ำชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่
    เปียกเหงื่อ
    เปียกฝน
    เปียกน้ำ

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เปียก (คำอาการนาม ความเปียก)

  1. ที่ชุ่มน้ำ
    ผมเปียก
    ผ้าเปียก
    เหงื่อเปียก

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

เปียก (คำอาการนาม การเปียก)

  1. (ล้าสมัย) กวนสิ่งเช่นข้าวหรือแป้งเป็นต้นบนไฟให้สุก
    เปียกข้าวเหนียว
    เปียกสาคู

คำนาม

แก้ไข

เปียก

  1. เรียกข้าวที่ต้มและกวนให้เละ หรือข้าวที่ต้มกับน้ำกะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็มมันว่า ข้าวเปียก
  2. เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าตั้งไฟกวนกับน้ำตาลหม้อและกะทิ หยอดให้มีขนาดพอคำแล้วโรยถั่วทองคั่ว ว่า ขนมเปียก

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เปียก

  1. อ่อนเกือบเละอย่างข้าวเปียก
  2. เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงข้าวเปียก
    แป้งเปียก
    สาคูเปียก