เค็ม
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาจีนเก่า 鹹 (OC *ɡrɯːm) หรือ 鹽 (OC *ɡ·lam, *ɡ·lams); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄັມ (เคัม), ภาษาไทใหญ่ ၸဵမ်း (เจ๊ม), ภาษาแสก แค๊ม
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เค็ม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kem |
| ราชบัณฑิตยสภา | khem | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰem˧/(ส) | |
คำคุณศัพท์แก้ไข
เค็ม (คำอาการนาม ความเค็ม)