ลื้อ
(เปลี่ยนทางจาก ไทลื้อ)
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ลื้อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ́ʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | lue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯː˦˥/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
รากศัพท์ 1
แก้ไขจากภาษาไทลื้อ ᦟᦹᧉ (ลื้); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ລື້ (ลื้), ภาษาคำเมือง ᩃᩨ᩶ (ลื้), ภาษาเขิน ᩃᩨ᩶ (ลื้), ภาษาไทใหญ่ လိုဝ်ႉ (ลึ๎ว)
คำวิสามานยนาม
แก้ไขลื้อ
รากศัพท์ 2
แก้ไขยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 汝／汝 (le2)
คำสรรพนาม
แก้ไขลื้อ
- (ภาษาปาก) คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2
รากศัพท์ 3
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขลื้อ
- รูปที่สะกดผิดของ รื้อ